Od poniedziałku z inicjatywy opiekunki szkolnego wolontariatu - Pani Profesor Agnieszki Kozłowskiej - w naszej szkole odbywają się spotkania z pracownikami oraz uczestnikami Środowiskowego Domu Samopomocy "Dom Tęcza", który specjalizuje się w pomocy osobom z niepełnosprawnością intelektualną osób powyżej 18 roku życia. Instytucja ta znajduje się przy ulicy Zabłockiego w Gnieźnie.
Głównym aspektem tych spotkań jest pokazanie, że ludzie pomimo niepełnosprawności mają takie same prawa jak my. Uczestnicy tego stowarzyszenia, czyli Pani Natalia, która ma 22 lata i Pan Sebastian - 37 - letni mężczyzna, opowiedzieli nam czego najbardziej się boją i czego nie umieją. A mianowicie Pan Sebastian boi się obsługiwać gaz, a Pani Natalia nie potrafi pisać ani czytać. Pani psycholog Małgorzata Święcichowska, aby przybliżyć nam rozumowanie osób niepełnosprawnych intelektualnie, przeczytała nam definicję fizyczną lagranżjanu, a po przeczytaniu poprosiła nas, abyśmy powiedzieli własnymi słowami co to takiego. Oczywiste jest to, że nie zrozumieliśmy nic i właśnie to miało pokazać nam, iż to, co dla nas jest zrozumiałe i normalne, dla ludzi z niepełnosprawnością intelektualną wcale takie być nie musi.
Zarazem Pani Małgorzata uświadomiła nam, że inteligencja jest to zdolność adaptacji. Osoby niepełnosprawne osiągają maksimum 70 punktów IQ. Mają one trudności w spostrzeganiu, pamięci, uwadze czy myśleniu oraz problemy w porozumiewaniu się, zaradności osobistej, dbaniu o zdrowie i bezpieczeństwo. W "Domu Tęcza" uczą się najbardziej przydatnych rzeczy takich, jak między innymi: posługiwanie się wiertarką, rzeźbienie w drewnie, szycie czy gotowanie. Pod koniec naszego spotkania, obejrzeliśmy film pt. "Mam takie marzenie", którego bohaterami byli: Justyna, Arek, Jacek i Mateusz - podopieczni "Domu Tęcza". Film pokazywał nam, iż pomimo tego, że są to osoby niepełnosprawne intelektualnie, to mają marzenia takie, jak inni ludzie, czyli założenie rodziny, rozwijanie swojego hobby, czy też chęć podróżowania. Jednak nasze państwo nie jest dostatecznie przygotowane, aby spełniać te marzenia. Dlatego też my, jako młodzi ludzie, powinniśmy ingerować w to, aby takie osoby mogły otrzymać godną edukację czy też wsparcie finansowe. Bo to my, młodzi, jesteśmy przyszłością tego państwa.
tekst: Kinga Ziętek, zdjęcia: Weronika Cichocka (klasa medioznawcza)
zaloguj się aby dodawać komentarze
